ongesigneerd, gewicht 54,33gr. ; zilver Ø 48mm.

vz. Neptunes met drietand beweegt zich op een zeemonster over het water, een havenstad met schepen op de achtergrond, erboven een wolk met de Hebreeuwse tekst “Jehova”, het geheel binnen een parelcirkel. In de buitenrand een rozet, gevolgd door de tekst SIDERE•PROFICIANT•DEXTRO•NEPTVNIA•REGNA (vertaald: moge het koninkrijk van Neptunus onder een gunstig gesternte welvaren)
kz. Het gekroonde wapenschild van West-Friesland gehouden door twee leeuwen, met in de binnencirkel de tekst INSIGNIA FRISIÆ CIS RHENANÆ en roosje (vertaal: wapenschilden van het binnenrijnse Friesland), in de buitenrand de wapenschilden van de zeven West-Friese steden met daartussen de stadsnamen op opengevouwde boekrollen: ALCKMAER-HOORN-ENCKHVSEN-MEDENBLICK-EDAM-MONICEDAM-PVRMERENT

Geslagen ter herinnering aan de eerste commerciële expeditie naar Brazilië.

Deze  penning is in de regel geslagen op een veel lager gewicht van rond de 29 gram, zoals de exemplaren in de Zaar collection en de Adam collection. Dit exemplaar is geslagen op bijna het dubbele gewicht daarvan, een piedfort. zfr/pr met een mooi patina. Hoogst zeldzaam.

The Dutch Republic. Holland. 1596. Medal (Silver, 48mm, 54,33gr.), on the reopening of Dutch maritime commerce; by an unknown engraver. Rosette SIDERE•PROFICIANT•DEXTRO•NEPTVNIA•REGNA (= may the Kingdom of Neptune prosper under fortunate stars) Name of Jehovah in clouds over a scene of shipping, with Neptune riding a sea-monster to left in the foreground. Rev. INSIGNIA FRISIÆ CIS RHENANÆ (= the arms of Frisia on this side of the Rhine) Crowned shield with lion supporters bearing the arms of Frisia; around, shields bearing the arms of the cities of Alkmaer, Hoorn, Enckhusen, Medenblick, Edam, Monicedam and Purmerent (each accompanied by the name on an open scroll).

Struck to commemorate the first commercial expedition to Brazil.

This medal, as catalogued by Betts, is taken to be a precursor for “the Dutch colonies in India, Brazil and St. Thomas” In most cases this medal is struck on a weight of about 29 gram, as in the Zaar collection and the Adam collection. This piece is struck on nearly the double weight of that, a piedfort. vf/xf with a wonderful toning. Extremely rare.

van Loon I, pag.488-489 ; K.P.K.402 ; cf. Betts 16 ; cf. Nomos auction 12, 22 may 2016, lot.255 (good vf  CHF 9000 + 20%) ; cf. Zaar Collection, Classical Numismatic Group 87, 18 may 2011, no.2179 ; cf. Adam collection, Heritage, 9-14 january 2013, lot 3560 (nearly vf  $ 11.750)

gewicht 41,26gr. ; zilver Ø 54mm.

vz. Wapenschilden van Overijssel, Deventer, Kampen en Zwolle binnen parelcirkel.
Daaromheen cirkel met de tekst;  leeuwenkop ORDINVM + TRANSISSVLANIAE
+ INSIGNIA (vertaald ″wapenschilden der Staten van Overijssel″), in de buitenrand
de zeventien wapenschilden van de bijzondere leden van Overijssel die zitting hadden
in de Staten-Generaal.
kz. Maurits te paard naar rechts met geheven zwaard, Turnhout op de achtergrond
binnen een parelcirkel. In de buitencirkel de tekst;.  • ❀ • LIBERTATEM ✶ NEMO ✶
BONVS ✶ NISI ✶ CVM ✶ ANIMA ✶ SIMVL ✶ AMISIT
(vertaald ″geen eerlijk man heeft ooit de vrijheid, als tegelijk zijn leven verloren″).

Begin 1597 bereidde prins Maurits van Oranje een aanval voor op het Spaanse huurleger, dat bij de plaats Turnhout, in de Kempen was gelegerd. Turnhout was niet ommuurd en wegens nijpend geldgebrek, Spanje was in 1596 voor de derde maal bankroet gegaan, was er veel onvrede onder de soldaten. Eerdere militaire campagnes hadden dit leger bovendien uitgeput en het geldgebrek leidde tot plundering van het Vlaamse platteland. Een groot probleem voor de Spaanse landvoogd Albrecht van Oostenrijk, die de leiding had over de Spaanse troepen in de Nederlanden. Er werd besloten om een aanval te doen op het Staatse Tholen, maar slechte weersomstandigheden verhinderde dit steeds. Deze situatie was Maurits ter ore gekomen en in het geheim bereidde hij een aanval voor op het Spaanse huurleger bij Turnhout, dat vooral uit Italianen, Duitsers en Walen bestond. De troepen verzamelden zich rond Geertruidenberg. Toen het de omvang had van 5000 voetknechten en 800 ruiters trok dit leger o.l.v. Maurits en de commandanten Filips van Hohenlohe-Neuenstein, Charles de Héraugière en Francis Vere op richting Turnhout. Pas toen dit leger Turnhout bijna was genaderd, op 23 januari 1597, werd het door de Spanjaarden opgemerkt. De commandant van het Spaanse leger, de graaf van Varax, poogde nog om zijn troepen terug te trekken naar het beter verdedigbare Herentals, maar deze ontsnappingspoging wist Maurits te voorkomen. Ten zuiden van Turnhout bij het dorpje Tielen ging Maurits op 24 januari 1597 tot de aanval over. De Spanjaarden werden totaal overrompeld, met name door de Staatse cavalerie, en de paniek was groot. De veldslag duurde maar een half uur, maar leidde tot een waar bloedbad. Van het Spaanse huurleger vonden 2000 soldaten de dood, 500 soldaten werden gevangen genomen. Aan Staatse zijde waren slechts 10 doden te betreuren. De buitgemaakte vaandels zouden nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag sieren. Deze Slag op de Tielerheide was van groot belang voor de Noordelijke Nederlanden. Een voorgenomen aanval door de Spanjaarden was voorkomen en met de hulp van Engelse troepen konden de laatste Spaanse gezinde steden in de Noordelijke Nederlanden veroverd worden. De Spanjaarden waren immers ernstig verzwakt. Na dit succes in Turnhout ondernam Maurits een veldtocht waarin o.a. de plaatsen Alpen, Rijnberk, Meurs, Grol, Goor, Bredevoort, Enschede, Ootmarsum, Oldenzaal en Lingen op de Spanjaarden werden veroverd. Een sterke verdedigingslinie van forten en versterkte steden konden worden aangelegd, waarmee de Nederlanden benoorden de Rijn veilig waren gesteld. Deze slag was zeker een van de grootste militaire successen van prins Maurits van Oranje en van grote betekenis voor het verdere verloop van de oorlog, voor de Spanjaarden was het een enorme vernedering.....

obv. Shield of Overijssel joined to those of Deventer, Kampen and Zwolle
within circle of beads, around the legend; lion head ORDINVM +
TRANSISSVLANIAE + INSIGNIA (Arms of the States of Overijssel). 
In outer circle 17 shields around each representing one the members of
Council of Overijssel.
rev. Armoured knight (prince Maurice of Orange) on horseback, riding right,
the city of Kampen in the background. • ❀ • LIBERTATEM ✶ NEMO ✶
BONVS ✶ NISI ✶ CVM ✶ ANIMA ✶ SIMVL ✶ AMISIT
(No good man ever lost his liberty except with his life)

Struck to commemorate the famous victory of Prince Maurice of Orange at the battle of Turnhout in January 1597, where he defeated a Spanish army under the command of count Varax. His victory was celebrated throughout the United Provinces. For this was not just any victory, but the very first time a victory was achieved in the open field over the famous legions of Spain. The defeat of the Spanish ment that the Dutch held the initiative in 1597 and Maurice exploited this in full: within a period of 3 months he managed to conquer 9 cities. Thus this medal links to a very important event that took place during the 80 Year′s War.

van Loon I,pag.494,no.4var. ; K.P.K. 407-410var. R
zfr/pr

weight 8,11gr. ; bronze Ø 28mm.
designed by: Valerio Belli 1468-1546

obv. Bare-headed and draped bust of Lysander right,
surrounded by the legend; ΛYΣANΔPOY ΛAKONOΣ
rev. Nikè standing right on prow of ship carried by two hippocamps,
holding wreath and sceptre; NIKH - NHITHΣ across fields

Lysander was a Spartan admiral and statesman who was very influential during the final years of the Peloponnesian War and for the decade following. He was thought to be the son of a helot mother and a Spartan father. It is not known how he rose to eminence: he first appears as admiral of the Spartan navy in 407 BC, and two years later, he led the Spartans to a decisive victory at Aegospotami, and then blockaded the harbor at Athens until their surrender a year later. By 404 BC he was the most powerful man in the Greek world and set about completing the task of building up a Spartan empire. He was very influential in the replacement of democratic governments throughout Greece, with oligarchies under the control of Spartan governors.

But Lysander′s boundless influence, and the honours paid him, roused the jealousy of the kings and the ephors, and, on being accused by the Persian satrap Pharnabazus, he was recalled to Sparta. Soon afterwards he was sent to Athens with an army to aid the oligarchs, but Pausanias, one of the kings, followed him and brought about a restoration of democracy. On the death of Agis II., Lysander secured the succession of Agesilaus, whom he hoped to find amenable to his influence. But in this he was disappointed. Though chosen to accompany the king to Asia as one of his thirty advisers, he was kept inactive and his influence was broken by studied affronts, and finally he was sent at his own request as envoy to the Hellespont. He soon returned to Sparta to mature plans for overthrowing the hereditary kingship and substituting an elective monarchy, but his efforts were fruitless, and his schemes were cut short by the outbreak of war with Thebes. In 395 BC, Lysander invaded Boeotia from the west, receiving the submission of Orchomenus and sacking Lebadea, but the enemy intercepted his despatch to Pausanias, who had meanwhile entered Boeotia from the south, containing plans for a joint attack upon Haliartus. The town was at once strongly garrisoned, and when Lysander marched against it he was defeated and slain. He was buried in the territory of Panopeus, the nearest Phocian city. An able commander and an adroit diplomatist, Lysander was fired by the ambition to make Sparta supreme in Greece and himself in Sparta. To this end he shrank from no treachery or cruelty; yet, like Agesilaus, he was totally free from the characteristic Spartan vice of avarice, and died, as he had lived, a poor man.

Part of a series of some fifty medals prepared by Belli, portraying famous personalities of antiquity. The piece offered here is not an original from Belli, but a later cast.

HMB III.40 ; cf. Attwood 357c
vf

gewicht 58,87gr. ; zilver 57mm.
door J.Wijntgens, muntmeester aan de Munt van Gelderland.

vz. Wijnpers en wijngaard onder hand met druiventros uit Jehovah-wolken
EST A PRESSURA LARGIOR ET MELIOR 16 lelie 19  
(vertaald “Het is na de verdrukking overvloediger en beter” 
kz. Vos loopt uitdagend voor het hol van de leeuw  QVIA ME VESTIGIA TERRENT I lelie W  
(“om dat mij de voetstappen afschrikken”, de letters I W staan voor Iohan Wijntgens)
van Loon II,pag.111
pr

Aan voorzijde allegorie dat wijn beter is dan uitgeperste druif ; aan de keerzijde brutale vos die voor het hol van de leeuw langs loopt. De remonstrantse predikant Jan Uytenbogaard stond aanvankelijk in hoog aanzien bij prins Maurits en vergezelde hem tijdens militaire expedities. Ook was hij een boezemvriend van Johan van Oldenbarnevelt, raadspensionaris van de Staten-Generaal, die politiek echter tegenover Maurits kwam te staan. Johan van Oldenbarnevelt werd op last van Maurits, tijdens een politiek proces, wegens landverraad ter dood veroordeeld en op 13 mei 1619 op het Binnenhof te Den Haag onthoofd. Als boezemvriend van Johan van Oldenbarnevelt kwam Jan Uytenbogaard daarmee ongewild in het vijandelijk kamp te zitten tegenover de Oranjes. Hij vluchtte naar Antwerpen, alwaar hij bescherming genoot van de aartshertogen Albrecht en Isabella. Uytenbogaard weigerde tijdens zijn proces te verschijnen en hij werd bij afwezigheid veroordeeld. Al zijn Nederlandse goederen werden verbeurt verklaard. Johan Wijntgens, muntmeester van Gelderland, memoreerde deze gebeurtenis met de vervaardiging van deze penning.

The Dutch Republic. Gelders. Medal (Silver, 58mm, 58,87g), on the refusal of the Remonstrant Minister Johannes Uytenbogaert to appear before the Synod of Dordrecht; by Johan Wyntgens, mintmaster in Gelders, 1619. EST A PRESSURA LARGIOR ET MELIOR 16 19 (=the more it is pressed, the more abundant and better it is) Large bunch of grapes held by a hand extended from clouds enclosing the name of Jehovah in rays; on the left, wine press from which wine pours into a basin; on the right, a vineyard. Rev. QVIA ME VESTIGA TERRENT I W (=it is the remains that terrify me), followed by the engraver initials. Fox walking to the right, before a cavern, in which a lion reclines amidst bones and an animal skull, and towards which hoof prints lead but do not come out. Van Loon II, pp. 111-113. A remarkably attractive medal, replete with allegorical symbolism. Beautifully toned, a superb example. Extremely fine.

Johannes Uytenbogaert (1557-1644) was a prominent religious figure during the early Dutch Republic. He helped to found the Remonstrant movement of the Reformed Dutch Church, which was in opposition to Maurice of Orange and the orthodox Calvinists. This led to his conviction by the Synod of Dordrecht in 1618 - he did not appear at the trial but fled the country. He lived in exile in Antwerp and Rouen until the death of Maurice in April 1625, when he was able to return in 1626; he continued to preach until his own death in 1644. This medal commemorates his refusal to attend the Synod: the obverse symbolizes the fact that the pressure put on him resulted in even finer discourse, while the reverse implies that Uytenbogaert was much too wise to accede to the invitation to attend the Synod, since he would have surely been convicted there (which, in fact, he was) and probably executed (as was the great Dutch patriot Johan von Oldenbarnevelt, another opponent of Maurice).

gewicht 52,34gr. ; zilver Ø 55mm
medailleur W. van Bylaer

kz. Zicht op de fortificaties van de stad Bergen op Zoom in vogelvlucht, daarboven
in cartouche de tekst;  BERGEN•OP•ZOOM HISP•FVG•2•OCTB •ANNO•1622•
kz. Harnashelm geplaatst op een trommel omgeven door allerhande wapentuig
binnen een parelcirkel. In de buitencirkel de tekst;
HOSTIBVSxMAVRITIOxDVCExFVGATISxIEHOVAExVICTORIA• ❀ •

In 1622 werd Bergen op Zoom belegerd door de Spaanse veldheer Ambrosius Spinola (1569-1630). Hij was van oorsprong een rijke bankier uit Genua, die ook de financiën voor de koning van Spanje regelde. In 1602 leidde hij samen met zijn broer Frederik Spinola een groot leger, die orde op zaken moest stellen in de Nederlanden. Philips II stelde dat Ambrosius stadhouder van Friesland kon worden, hetgeen uiteindelijk nooit gebeurde. In de opvolgende decennia belegerde Ambrosius Spinola vele steden, zoals Oostende, Goor, Oldenzaal, Groenlo, Rijnberk, Lingen, Gulik, Breda en Goes. Ook Bergen op Zoom werd op 18 juli 1622  door hem tevergeefs belegerd. De stad kon stand houden doordat het bevoorraad kon worden vanuit de zee aan de westkant. Een jonge Michiel de Ruyter deed begin september per schip Bergen op Zoom aan, en nam het kamp van Spinola als kanonnier vuur. Door de verdediging vanuit de stad en beschietingen uit zee verloor Spinola veel manschappen. Op 2 oktober arriveerde Maurits van Oranje en werd de stad ontzet. Na meer dan 25 jaar strijd in de Nederlanden reist hij in 1628 naar Madrid om aldaar vrede met de Noordelijke Nederlanden te bepleiten. Zijn voornemen om als rijk man uit de Nederlanden terug te keren was jammerlijk mislukt, integendeel, hij had veel vermogen verloren. De koning van Spanje en diens militaire adviseurs wilden echter niets van vrede met de Noordelijke Nederlanden weten, en Spinola keerde terug naar Italië alwaar hij op 25 september 1630 stief. Daarmee stierf een groot veldheer, die voor Maurits van Oranje-Nassau een geduchte tegenstander was.

van Loon II,149,2 ; JMP.1953,46 R
Bijzonder attractief exemplaar. Zeldzaam.
pr

gewicht 77,4gr. ; gegoten en gedreven zilver Ø 70mm.
Plaquettepenning vervaardigd n.a..v. het vertrek van de
Engelse koning Charles II uit Scheveningen op 24 mei 1660.

vz. Geharnaste buste van Charles II naar rechts 
CAROLUS.II.D:G·MAGNAE.BRIT.FRA.ET.HIB.REX
kz. Zicht op vertrek van Engelse vloot uit Scheveningen,
daarboven engel met vaandel “SOLI DEO GLORIA”
(vertaald : Alleen aan God de eer) en spelend op klaroen 
+ IN NOMINE MEO EXALTABITUR CORNU EIUS· PSAL·89·
(vertaald : Zijn hoorn zal in mijn naam verhoogd worden), op schelp de tekst 
“S.M. is uit Hollant van Scheveling afgevaren naer sijn Coninerijken A° 1660 Juni 2”
van Loon II 481/462.2 ; Eimer 210 ; Frederiks 16/16b1 ; Med.Ill. I 455.44 ; Nav.Med.42
pr

Charles II werd op 29 mei 1630 geboren als tweede zoon van de Engelse koning Charles I (1625-1649) en Henriëtta Maria van Frankrijk. In 1637 ontstond er een conflict met de Schotten. De benodigde gelden om de Schotten te kunnen bestrijden werden hem door het parlement echter niet verleend. Hierdoor kwam hij tevens in conflict met de parlementariërs, hetgeen in 1643 uitmondde in een burgeroorlog tussen Republikeinen en Royalisten. Na jarenlange strijd werd Charles in 1647 gevangen genomen. Tijdens een showproces door een illegaal parlement werd hij veroordeeld wegens hoogverraad. Op 30 januari 1649 werd hij onthoofd. Niet in de laatste plaats door invloed van de leider van de Republikeinen, Oliver Cromwell. Zijn zoon Charles was in 1646 al gevlucht naar Frankrijk. Ook verbleef hij regelmatig in s’Gravenhage. Zijn zus Maria was immers met stadhouder Willem II gehuwd. Na de dood van zijn vader werd hij in 1649 officieel tot koning van Engeland uitgeroepen, als Charles II, maar de uiteindelijk macht lag bij Oliver Cromwell. In 1651 deed hij vanuit Frankrijk een aanval op Engeland, om zijn troon in macht te herstellen. In de slag bij Worchester werd hij echter verslagen en moest hij weer vluchten. Thans vestigde hij zich o.a. enkele jaren in Brugge (1656-1658) en was daar actief lid van diverse schuttersgilden. Oliver Cromwell werd na zijn overlijden in 1658 opgevolgd door zijn onervaren zoon Richard Cromwell. Dit was geen succes en in 1660 werd de verbannen koning Charles II teruggeroepen door het Engelse parlement om de regering weer over te nemen. Zijn koningschap werd dus in ere hersteld. Zijn terugtocht ondernam hij op 24 mei 1660 vanuit Scheveningen. 
Pieter van Abeele heeft deze historische gebeurtenis vastgelegd op deze plaquettepenning. Vreemd genoeg vermeld hij 2 juni als vertrekdatum, maar geschiedschijving verteld ons dat het vertrek op 24 mei plaats vond. 

De regering van Charles II (1660-1685) kende vele tegenslagen en was zeker geen onverdeeld succes.Er was voortdurend een tekort aan geld, er werden twee oorlogen uitgevochten met de Republiek der Zeven Provinciën, waarbij een deel van de Engelse vloot werd vernietigd ( Tocht naar Chatham door Michiel de Ruyter in 1667 ), in 1665 brak de pest uit, in 1666 werd een groot deel van Londen verwoest tijdens de Grote Brand. Charles II stierf op 6 februari 1685 aan een beroerte en werd opgevolgd door zijn katholieke broer James II.

On 4 April 1660, Charles II issued the Declaration of Breda, in which he made several promisis in relation to the reclamation of the crown of England. Monck organized the Convention Parliament. which met for the first time on 25 April. On 8 May it proclaimed that King Charles had been the lawful monarch since the execution of Charles I on 30 January 1649. “Constitutionally”, it was as if the last nineteen years had never happened. Charles returned from his exile, leaving the Hague on 23 May, departing at Scheveningen on 24 May and landing at Dover on 25 May. He entered London on 29 May, his birthday. To celebrate his return to his Parliament, 29 May was made a public holiday, popularly known as Oak Apple Day. He was crowned at Westminster Abbey on 23 April 1661.

The medailleur Pieter van Abeele mentions 2 June as the day of depature from Scheveningen, however this is not was history tells us. He left Scheveningen at 24 May.

gewicht 46,58gr. ; zilver Ø 50mm.

vz. Borstbeeld van Geeraardt Brandt de Jonge naar rechts  GEERAARDT
BRANDT DE JONGE G. VI APR. MDCLVII. O. XXI DEC. MDCLXXXIII
kz. Zicht op de stad Rotterdam  O LICHT VOL GEEST,O GEEST VOL VIER,
WAT STAAT UW ONDERGANG ONS DIER.

Geraardt Brandt de Jonge was remonstrants predikant te Rotterdam. Hij was een belangrijke schrijver van Nederlandse kerkelijke geschiedenis,maar schreef daarnaast ook over het levensverhaal van Michiel Adriaansz.de Ruyter. 

Geraardt Brandt de Jonge was Arminian preacher in Rotterdam. He was an important writer of Dutch religious history, but also wrote about the life story
of Michael Adriaansz.de Ruyter.

van Loon III,187/177 ; KPK.1330 R
zeer attractief exemplaar met een mooi patina
pr

gewicht 35,71gr. ; zilver Ø 45mm.
door G.Hautsch

vz. Hercules met de medaillons van koning-stadhouder Willem III van Oranje-Nassau
en hertog Maximiliaan Emmanuel von Bayern PROPVGNATORIBVS ORBIS,
in de afsnede TESTANTVR FACTA TRIVMPH·
kz.Zicht op de stad Namen met haar fortificaties  NON AVRO,VIRTVTE DVCVM,
in de afsnede NAMVRCVM RECEPTVM MDCVC,
met randschrift  : REX ANGLVS FVSO GAVDENT BAVARVSQVE NAMVRCO

Siege and recaptue of the city of namur by King Williams III of Orange-Nassau in 1685.·

Het beleg van Namen in 1695 was het tweede beleg van de stad in de Negenjarige Oorlog. Op 30 juni 1692 hadden Franse troepen onder bevel van de maarschalk van Luxemburg de stad ingenomen. Koning Lodewijk XIV van Frankrijk was bij deze aanval in de Zuidelijke Nederlanden aanwezig. Menno van Coehoorn had de verdedigingswerken verbeterd en de citadel verstrekt, maar dit was niet voldoende gebleken. Onmiddellijk na de verovering had Vauban nog verdere perfectioneringen aangebracht. Namen was zo de belangrijkste verstreking in de Zuidelijke Nederlanden geworden. Drie jaar later deed de Liga van Augsburg een poging om Namen terug in te nemen. Op 2 juli 1695 sloegen de coalitietroepen het beleg van stad en citadel, aangevoerd door koning-stadhouder Willem III van Oranje-Nassau en hertog Maximilian II Emanuel von Bayern, landvoogd van de Spaanse Nederlanden. Op 3 augustus bood maarschalk Louis François de Boufflers aan de stad over te geven, mits hij een staakt-het-vuren van zes dagen kreeg en zich volledig in de citadel mocht terugtrekken. De belegeraars gingen daarop in, sloten een verdrag af en bezegelden het met de uitwisseling van gijzelaars. Het verdrag werd uitgevoerd en de gijzelaars vrijgelaten, waarna de gevechten hernamen. De maarschalk van Villeroy, pas aangesteld als bevelvoerder van Lodewijks Armée de Flandre, deed een poging om de geallieerden af te leiden door Brussel te bombarderen. Deze operatie had niet het gehoopte effect. Het leger van Villeroy bleek vervolgens niet in staat de omsingeling te doorbreken. Op 5 september 1695 gaf Boufflers zich over. Hij had 8.000 van zijn 13.000 manschappen verloren. De geallieerden telden 12.000 slachtoffers.

van Loon IV 143/203.1;Med.Ill.139.395 R
zfr+

gewicht 2,85gr. ; zilver Ø 21mm.

vz. Brandend altaar met wapentuig in vuur 
DE VREEDE TOT  RYSWYK GESLOOTEN
kz. Caritas reikt hand aan moeder met kind
DE BARMHERTIGHEYD ROEMT TEGEN HET OORDEEL 

Coll.le Maistre 344 ; van Loon IV, 190.2
pr-

weight 10,09gr. ; bronze Ø 28mm.
Designed by: Jean Dassier

obv. Bust of John Knox, right, in cap and clerical dress,
designer initials J•D• in lower right field
rev. Legend in eight lines: JOANNES KNOXUS / SCOTUS THEOLOGUS /
ECCLESIÆ / EDIMBURGENSIS / PASTOR. / OBIIT EDIMBURGI /
AN. 1572. / ÆT. 57. / ❇
Inscription translation: John Knox, a Scotchman, theologian, Pastor of the
Church at Edinburgh, died at Edinburgh in the year 1572; aged 57.

This medal commemorates the death of John Knox on 24 November 1572:
John Knox was born circa 1514/1515 (other sources say 1505) in Giffordgate, a street in Haddington, East Lothian, Knox is believed to have been educated at the University of St Andrews and worked as a notary-priest. He was a Scottish minister, Reformed theologian, and writer who was a leader of the country′s Reformation. He was the founder of the Presbyterian Church of Scotland. He died on 24 November 1572 in Edinburgh.

One of Dassier′s series of the Protestant Reformers, made in Geneva;
Jean Dassier (17 August or October 1676 – November 12, 1763) was a Genevan engraver and medallist. Dassier was born in Geneva, and his father was the official Mint Engraver for the Republic of Geneva. In 1703 Dassier married Anne Prevost-Gaudy, and they had two sons. He studied in Paris with Jean Mauger and Joseph Roettiers, and he became an assistant to his father. In 1712 Dassier was admitted as a master in the guild of goldsmiths. In 1720 he succeeded his father as the official engraver for Geneva. He was appointed to the Council of Two Hundred in 1738. Dassier died on 12 November1763.

Pinkerton, J., ′The Medallic History of England to the Revolution′, London, 1790 (fol.), x. 3 ; Gaetani, Pier Antonio, Count., ′Museum Mazzuchellianum seu Numismata Virorum doctrina præstantium, &c.′, I. Pl. lxxvii. 3 ; cf. British Museum Collection, ref.nr. 6882
xf

weight 11,52gr. ; bronze Ø 28mm.
Designed by: Jean Dassier

obv. Bust of Jan Hus, left, in cap and clerical dress,
designer initials I•D• in lower right field
rev. Legend in eight lines: JOANNES HUSSUS /
BOHEMUS THEOLOGUS / CREMATUS EST VIVUS, /
VIOLATA • PUBLICA / FIDE, / CONSTANTIÆ /
AN. 1415.
Inscription translation: Jan Hus, Bohemian theologian, was burned
alive, having violated public trust, in Constanz in the year 1415

This medal commemorates the death of Jan Hus on 6 July 1415:
Born in Southern Bohemia, now the Czech Republic, Jan Hus was a notable and early reformer living from around 1372 – 1415. Anticipating the reformation by more than a decade, Hus was significant as a transition between the medieval period and that of Martin Luther, John Calvin, George Fox and the like. After enrolling at the University of Prague in 1390 and later receiving his master′s degree, he began teaching at the university. Eventually he would become dean of the philosophical program. Embroiled with the foreign influence of German theology, Hus became aligned with John Wycliffe in many underlying principles, mainly concerning the need for reform due to the corrupted Roman Catholic Clergy. More importantly was the part played in support of Jan Milic of Kromeriz in the Czech Reform Movement in 1391. Hus had preached public sermons in the spirit of Milics teachings, pushing reform. Later entangled in the Western schism, in which papal jurisdiction was divided among more than one pope, Hus was caught between the Czech and German masters who sided on different support for which rival pope to back. After the election of a third pope in 1409 at the Council of Pisa, whom Hus supported, the Bohemian reform movement into a revolution. Despite his excommunication by Archbishop Zbynek, he remained popular to the public. This made it possible for his dramatic public stances in opposition to indulgences to be tolerated, or at least momentarily. Eventually the Schism caught up to Hus in the Council of Constance, in which John XXIII aimed to put an end to the “heresies” of illegitimate authority of pope Alexander V. Convinced of his safe travel and return by King Sigismund of Hungary, no matter what the decision, Hus agreed to join the council. Upon arrival, Hus was tried as a Wycliffe heretic. Refusing to recant his views, he was sentenced to burn at the stake on 6 July 1415 at Konstanz. His legacy is rivaled by few others in being one of the earliest outspoken reformers preceding Luther. Many topics are those of which would continue far into the greater reformation to follow.

One of Dassier′s series of the Protestant Reformers, made in Geneva;
Jean Dassier (17 August or October 1676 – November 12, 1763) was a Genevan engraver and medallist. Dassier was born in Geneva, and his father was the official Mint Engraver for the Republic of Geneva. In 1703 Dassier married Anne Prevost-Gaudy, and they had two sons. He studied in Paris with Jean Mauger and Joseph Roettiers, and he became an assistant to his father. In 1712 Dassier was admitted as a master in the guild of goldsmiths. In 1720 he succeeded his father as the official engraver for Geneva. He was appointed to the Council of Two Hundred in 1738. Dassier died on 12 November1763.

Frans van Mieris, page 32 ; Brozatus 594 a ; Schnell 459 ;
Slg. Zak 446 (AR) ; Slg. Whiting 46 ; Slg. Opitz 1771.
xf

weight 14,43gr. ; copper 32mm.
made by Von Hedlinger.

obv. Three shield of the Swedish, Goten and Wenden, composed
around polar star with rays and three crowns between 
*SPLENDOREM  SPLENDOR ADAVGET 
rev. SIGLAE• / EXPLICATAE• / F• FILIVS• F• FRATER• / N• NEPOS• E•
ELECTVS• / C• CORONATVS• / M• MORS NATVRALIS / M• VIOLENTA•

cf. Felder 107
Almost uncirculated lustrous medal. Rare.
xf/unc

gewicht 10,21gr. ; zilver Ø 33mm.
door G.Marshoorn

vz. Buste van Willem Karel Hendrik Friso (Willem IV) naar rechts
W.C.H.F.PR.VAN ORANJE EN NASSAU., onder borstbeeld G.MARSHOORN.
kz.  Gekroond stadswapen van Haarlem gehouden door twee leeuwen, daaronder
de tekst  VOOR HAARLEMS / BURGERY. DIE / FRIZO. VRY EN / BLY.STADHOUDER /
VAN ONS LAND. / ONTVING MET HART / IN HAND / 17 5/12 47 P.M / G.M.

Deze penning werd uitgereikt aan leden van de Haarlemse Schutterij. Dit als dank voor
het feit dat de schutterij de stadhouder hadden binnengehaald, voor hem had geparadeerd
en hem uitgeleide hadden gedaan.

Vervolg van Loon 249 ; KPK.2799
pr

gewicht 14,23gr. ; brons Ø 41mm.

vz. Willem Karel Hendrik Friso (Willem IV) te paard naar links op ondergrond,
een geheven zwaard in zijn rechterhand houdend, daaronder MAY•3.1747,
omringd door de tekst; WIL•CAR•HEN•FRIZO•PRINCE•V•ORANJEN•&• NASSAU
kz. Generaliteitswapen omgeven door de wapens der zeven verenigde provinciën,
daaronder 7 / PROVINTIEN, omringd door de tekst; STADHOUDER•ADMIRAAL
& KAPITEYN•GENERAAL•VAN

Deze penning werd geslagen naar aanleiding van zijn benoeming tot erfstadhouder van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën op 3 mei 1747. Daarmee kwam een einde aan het Tweede Stadhouderloze Tijdperk (1702-1747) en werd hij de eerste erfstadhouder van de Republiek. Aanleiding was de dreigende oorlog met Frankrijk, waardoor men in paniek toch weer om een Oranje riep. Naast stadhouder werd Willem tevens benoemd tot kapitein-generaal en admiraal-generaal van de Republiek. Door een val van zijn paard in 1717 in de tuin van paleis Soestdijk kampte Willem IV met een zwakke gezondheid. Hij overleed in Paleis Huis ten Bosch (′s-Gravenhage) op 22 oktober 1751.

vervolg van Loon 235 ; KPK.2779
zfr/pr

gewicht 10,61gr. zilver Ø 32mm.
medailleur Nicolaas van Swinderen

vz. De Prins als Ulysses, staande tussen zijn zoon Telemachus en zijn gunsteling
Eumenes. Rechts van de Prins een gebouw met gaanderijen, daaronder initialen
maker NVS (Nicolaas van Swinderen). Links op de achtergrond een antieke
dubbele poort. In de buitencirkel de tekst; VETEREM DOMINUM VIDETIS
ULYSSEM, in de afsnede SUUM CUIQUE.
kz. Raadhuis van de stad Veere, op de versierde pui staat de Stadhouder,
links en rechts bevlagde huizen. Voor het Raadhuis staat een juichende menigte,
daaronder in de afsnede het wapen van de stadhouder tussen MDC - CLI.
In de buitencirkel de tekst; ❀ STUDIUM MENTEMQUE MEORUM ❀
FID CIV VLISSING & VERA.

vervolg Van Loon 317/318, pl.XXVIII 298 ; KPK.2951
Minieme randoneffenheid. Exemplaar met een voortreffelijk patina. Zeer attractief.
pr/unc

gewicht 6,17gr. ; zilver Ø 27mm.

vz. Hollandse tuin met Nederlandse maagd, leeuw en oranjeboom,
links naar binnen tredende Willem de Vijfde, linksboven schijnende zon,
omgeven door de tekst: UW FRISSE IEUGD IS NEERLANDS VREUGD
kz. TER INHULDIGING VAN SYNE DOORL:HOOGH:WILLEM.V ALS 
STADTHOUDER CAPITEIN ADMIRAEL GENERAEL DER VEREENIGDE
NE= DERLANDEN OP DEN 8 MAART 1766

Geslagen n.a.v. de inhuldiging van Willem V als erfstadhouder op 8 maart 1766.

Willem V, zichzelf noemend Willem Batavus, werd op 8 maart 1748 te ′s Gravenhage geboren als zoon van erfstadhouder Willem IV en Anna van Hannover. Toen hij 3 jaar oud was overleed zijn vader in 1751. Willem Batavus volgde hem op als stadhouder, onder regentschap en opvoeding van zijn moeder en Douwe Sirtema van Grovenstins en vanaf 1759 door de ″dikke″ hertog Lodewijk Ernst van Bunswijk-Wolfenbüttel. Op 8 maart 1766, meerderjarig verklaard, trad hij aan als regerend stadhouder. Ter gelegenheid van de inhuldiging, werd deze zilveren penning vervaardigd. De tien jaar oude Mozart was uitgenodigd en componeerde een quodlibet Gallimathias musicum (KV 32) dat op 11 maart werd uitgevoerd. Op 4 oktober 1767 huwde de prins in Berlijn met Wilhelmina van Pruisen, een nicht van Frederik de Grote, die in 1768 de stadhouderlijke familie bezocht op Het Loo. Met de komst van de Fransen in 1795, kwam een einde aan het stadhouderschap van Willem V (1751-1795).

Vervolg van Loon 388 ; KPK.3136
Zeer mooi exemplaar met scherpe details.
pr/unc

weight 143,09gr. ; silver 67mm.
Commemorating the Academia de San Carlos de Mexico. By Geronimo A. Gil. Struck 1788.

obv. Draped bust right, wearing a sash and the Order of the Golden Fleece
* CAROLUS * III * HISPANIARUM * ET * INDIARUM * REX * //
MEXICANA * ACADEMIA * FUNDATORI * SUO
rev. The elaborate sepulcher of Carlos III; in exergue, * EXTINCTUS * //
* AMABITUR * IDEM * in two lines (″Although deceased, he is still loved″).
QUI * INGENUAS * * REVOCAVIT * ARTES * (″Who renewed the Liberal Arts″).

The sepulcher of Carlos III is located at The Royal Seat of San Lorenzo de El Escorial, which was built by King Philip II of Spain for several purposes, one being the final resting place of the Kings of Spain. The complex includes a palace, basilica, monastery and library. The Royal Crypt is located beneath the basilica and convent. There are two separate Pantheons containing the remains: The Pantheon of Kings contains the remains of Kings and Queens, who were also mothers of Spanish Kings; and The Pantheon of Infantes is the resting place of other members of the Royal Family. Initially, the remains are taken to one of two decaying chambers (pudridero), where they are placed into a leaden urn and remain for 20 to 30 years. These urns are then interred into the marble sepulchers, or tombs, in either the Pantheon of Kings or the Pantheon of Infantes.

Grove C.137 ; ref. Collection Fonrobert 6398 RR
Minor edge nick. Very rare medal with attractive toning.
good xf

gewicht 61,82gr. ; zilver Ø 49mm.

vz. Portret naar rechts, omringd door de tekst;
NAP.LOUIS I. ROI DE HOLLANDE CONN.DE FRANCE.
kz. Gekroond wapen van Lodewijk Napoleon, de Nederlandse
leeuw op de borst van de Franse adelaar, gekruiste scepters en
hermelijnen mantel op de achtergrond.

Met het Koninkrijk Holland was het voor de eerste keer in de geschiedenis van de Verenigde Nederlanden, dat zij een koning als heerser kreeg. In grote lijnen komt het gebied van dit koninkrijk overeen met het huidige Nederland. Limburg maakte echter geen deel uit van het koninkrijk Holland, terwijl het huidige Duitse Ost-Friesland er wel toe behoorde. Reeds in 1810 kwam een einde aan dit koninkrijk, en ging het Nederlandse gebied deel uitmaken van het Franse keizerrijk. Na de Slag bij Leipzig, waar de Fransen een nederlaag leden, werden de Fransen uit veel veroverde gebieden verdreven of trokken zij zichzelf terug, zo ook uit Nederland. Dit was reden voor het Haagse driemanschap Gijsbert Karel van Hogendorp, Frans Adam van der Duyn van Maasdam en Leopold van Limburg Stirum om Willen Frederik van Oranje-Nassau uit te nodigen om vanuit Engeland naar Nederland terug te komen. Hieraan gaf Willem Frederik gehoor en op 30 november 1813 landde hij in Scheveningen. Hij werd aangesteld als soeverein vorst van de Noordelijke Nederlanden. De terugkeer van Napoleon in 1815, die vervolgens definitief werd verslagen bij Waterloo, was reden voor Willem Frederik om tijdens het Congres van Wenen een groter grondgebied op te eisen als buffer tegen toekomstige dreigingen uit Frankrijk. Hierin werd toegestemd, en hij werd als Willem I koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, waarvan naast de Noordelijke Nederlanden ook de Zuidelijke Nederlanden en het groothertogdom Luxemburg deel gingen uitmaken.

De zilveren uitvoering van deze penning komt
slechts sporadisch voor en is uiterst zeldzaam.

Sammlung Julius 1575 ; Nahuys I,3 ; Bramsen 528 RRR
Prachtige penning met bijzonder mooi portret van
koning Lodewijk Napoleon in hoog reliëf.
unc-

gewicht 57,83gr. ; brons Ø 49mm.

vz. Portret naar rechts, omringd door de tekst;
NAP.LOUIS I. ROI DE HOLLANDE CONN.DE FRANCE.
kz. Gekroond wapen van Lodewijk Napoleon, de Nederlandse
leeuw op de borst van de Franse adelaar, gekruiste scepters en
hermelijnen mantel op de achtergrond.

Met het Koninkrijk Holland was het voor de eerste keer in de geschiedenis van de Verenigde Nederlanden, dat zij een koning als heerser kreeg. In grote lijnen komt het gebied van dit koninkrijk overeen met het huidige Nederland. Limburg maakte echter geen deel uit van het koninkrijk Holland, terwijl het huidige Duitse Ost-Friesland er wel toe behoorde. Reeds in 1810 kwam een einde aan dit koninkrijk, en ging het Nederlandse gebied deel uitmaken van het Franse keizerrijk. Na de Slag bij Leipzig, waar de Fransen een nederlaag leden, werden de Fransen uit veel veroverde gebieden verdreven of trokken zij zichzelf terug, zo ook uit Nederland. Dit was reden voor het Haagse driemanschap Gijsbert Karel van Hogendorp, Frans Adam van der Duyn van Maasdam en Leopold van Limburg Stirum om Willen Frederik van Oranje-Nassau uit te nodigen om vanuit Engeland naar Nederland terug te komen. Hieraan gaf Willem Frederik gehoor en op 30 november 1813 landde hij in Scheveningen. Hij werd aangesteld als soeverein vorst van de Noordelijke Nederlanden. De terugkeer van Napoleon in 1815, die vervolgens definitief werd verslagen bij Waterloo, was reden voor Willem Frederik om tijdens het Congres van Wenen een groter grondgebied op te eisen als buffer tegen toekomstige dreigingen uit Frankrijk. Hierin werd toegestemd, en hij werd als Willem I koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, waarvan naast de Noordelijke Nederlanden ook de Zuidelijke Nederlanden en het groothertogdom Luxemburg deel gingen uitmaken.

Sammlung Julius 1576 ; Nahuys I,3 ; Bramsen 528 R
Prachtige penning met bijzonder mooi portret van 
koning Lodewijk Napoleon in hoog reliëf. Zeldzaam.
unc-

gewicht 8,20 gr. ; zilver Ø 34,5mm.

vz. Vrouw in klassiek gewaad zittend naar links met toorts,
daarboven VOOR ALLEN, eronder TOT NUT VAN T ALGEMEEN  H.L.:F
kz. 25 JAREN BESTAAN 18 - 11/16 – 09 binnen krans, daaronder H.LAGEMAN FECIT
ontwerp van  de medailleur H.Lageman.

De Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen of kortweg Het Nut, werd op 16 november 1784 in de Doopsgezinde pastorie van Edam opgericht. Daarbij speelde Ds.Jan Nieuwenhuyzen (1724-1806) een voortrekkersrol. Deze sociaal betrokken man was getroffen door de idealen van de Verlichting evenals zijn zoon en mede oprichter Martinus Nieuwenhuyzen (1759-1793). Doel is het welzijn, in de breedste zin van het woord, van de individu en de gemeenschap te bevorderen. Daarbij moet men vooral denken aan onderwijs, cultuur, maatschappelijke discussie, financiële zaken, die onder de lagere bevolking dienden worden bevorderd, zeker in de eerste 150 jaar. Er ontstonden overal ten lande plaatselijke afdelingen en ook werden belangrijke Nutsinstellingen opgericht zoals de Nutsspaarbank (1818), de Nutsverzekering, de Nutsleeszalen, de Nutsscholen- en volksuniversiteiten. In de 20^e eeuw werden de meeste van deze taken overgenomen door de overheid of het bedrijfsleven, maar de Maatschappij tot Nut van ‘t Algemeen bestaat nog steeds en is sinds 1981 weer gevestigd te Edam.

ref. Nahuys I,pl.XI,78 ; Slg.Julius 2223 ; Bramsen 928 ; K.P.K.3882 
pr-

weight 8,69 gr. ; silver Ø 29mm.

obv. Head of Pallas Athene right
rev. SOCIETE LIBRE D EMULATION A ROUEN,
ETABLIE LE VI NOVEMBRE MDCCC.

xf-/vf+

weight 18,19gr. ; silver Ø 34mm.

obv. Laureate head of Napoleon to right, signature ANDRIEU F. below,
around NAPOLEON EMP. ET ROI
rev. Bull butting left, ANDRIEU F. on truncation, COMMERCE DE LA
BOUCHERIE DE PARIS above, SOUS L′ADMINISTRATION DE COMTE
DUBOIS PRÉFET DE POLICE 1810 in exergue

Bramsen 1076 ; Mitchiner 3810
Beautiful medal with patina.
unc-

weight 24,49gr. ; lead Ø 42mm.
designed by Gayrard, produced by Durand

obv. Bust of Galilaeus Galilaei to right  GALILAEUS GALILAEI,
GAYRARD F. below bust.
rev. Plain, with collection number written with ink

Galileo Galilei (15 February 1564 – 8 January 1642) was an Italian polymath. Galileo is a central figure in the transition from natural philosophy to modern science and in the transformation of the scientific Renaissance into a scientific revolution.Galileo studied speed and velocity, gravity and free fall, the principle of relativity, inertia, projectile motion and also worked in applied science and technology, describing the properties of pendulums and ″hydrostatic balances″, inventing the thermoscope and various military compasses, and using the telescope for scientific observations of celestial objects. His contributions to observational astronomy include the telescopic confirmation of the phases of Venus, the discovery of the four largest satellites of Jupiter, the observation of Saturn′s rings (though he could not see them well enough to discern their true nature) and the analysis of sunspots. Known for his work as astronomer, physicist, engineer, philosopher, and mathematician, Galileo has been called the ″father of observational astronomy″, the ″father of modern physics″, the ″father of the scientific method″, and even the ″father of science″.

Some minor rim nicks
vf+

weight 13,42gr. ; 30x30mm.
xf-/xf+

gewicht 14,14gr. ; zilver Ø 35mm.
Zilveren penning geslagen t.g.v. de uitvinding van de
boekdrukkunst door Laurens Jansz. Coster in 1423.
door De Vries & Zn.

vz. Graftombe tussen bomen, daaronder gekroond stadswapen van
Haarlem gehouden door twee leeuwen.
kz. Krans met daarbinnen TER EERE VAN LOURENS  JANSZ. KOSTER.
UITVINDER DER BOEKDRUKKUNST DOOR BURGEMEESTER EN
RADEN DER STAD HAARLEM OP HET IV EEUWGETYDE MDCCCXXIII

Dirks 215 ; Jehne 25
pr

25 jarig ambtsjubileum (1839 - 1864) van Nicolaas Pieter Jacob Kien
als burgemeester van Utrecht
medailleur; David van der Kellen
gewicht 137,38gr. ; brons Ø 65mm.

vz. Borstbeeld van Nicolaas Pieter Jacob Kien naar links
MR. NICOLAAS PIETER JACOB KIEN. Onder het borstbeeld D. VAN DER KELLEN F.
kz. XXI MAART MDCCCXXXIX - DEN BURGEMEESTER VAN UTRECHT ERKENTELIJKHEID GENEGENHEID HULDE - XXI MAART MDCCCLXIV. binnen eikenkrans

Nicolaas Pieter Jacob Kien werd op 19 april 1800 geboren te ′s Hertogenbosch als zoon van Jacob Kien en Elisabeth Hester van Adrichem. Hij stamt uit een geslacht van bestuurders; zijn grootvader Nicolaas Kien was al eerder een aantal keer burgemeester van Utrecht geweest en zijn vader was schepen in ′s Hertogenbosch. Kien studeerde rechten aan de Universiteit van Utrecht, promoveerde in 1825 en vestigde zich in Utrecht als advocaat. Met een onderbreking in 1831, waarin hij als kapitein van de schutterij deelnam aan de Tiendaagse Veldtocht, vervulde hij diverse publieke functies; lid van het kiescollege (1829), wethouder van Utrecht (1838), burgemeester van Utrecht (1839-1878), Lid van de Tweede Kamer (1845-1848), lid van de Provinciale Staten (1850), lid van de Tweede Kamer (1858-1875). Hij bleef zijn gehele leven ongehuwd en het was opmerkelijk dat hij carrière maakte want men zag hem vaak de zusters van betaalde liefde bezoeken, waardoor zijn reputatie niet vlekkeloos was. Ondanks al zijn werkzaamheden was hij bijna veertig jaar burgemeester van de stad Utrecht. In die jaren gold hij als een conservatief regent; hij was eigenzinnig, heerszuchtig en niet geliefd bij het volk. Onder zijn leiding zijn er veel oude stadsmuren en -poorten gesloopt. Velen zagen hem graag vertrekken en het is tekenend dat er naar Kien in de stad geen straat of plein vernoemd is. Hij overleed te Laken op 17 juli 1879.

Zwierzina 4
pr

gewicht 46,42 ; verguld brons Ø 50mm.
ontwerper van de voorzijde: Pol Dom

vz. Portret van koningin Juliana naar rechts, daaronder
medailleursnaam Pol Dom, omringd door de tekst;
KONINGIN DER NEDERLANDEN ❁ JULIANA
kz. Wapenschild met klimmende Nederlandse leeuw met zwaard en
pijlenbundel in Hollandse tuin, omringd door een riem met de tekst;
WILLEN IS KUNNEN. In de buitencirkel de tekst;
NEDERLANDSCHE•BOND•VOOR•LICHAMELIJKE•OPVOEDING•

Pol Dom werd op 4 juli 1885 geboren als Paulus Ludovicus Carolus Dom in Antwerpen, alwaar hij, na het lagere en middelbare onderwijs, ging studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. In 1906 nam hij deel aan het concours van de Prijs van Rome voor graveerkunst en kreeg een eervolle vermelding (3e prijs). Vanwege het opener kunstklimaat in Nederland, vestigde hij zich in 1909 voor enige jaren in Nederland om in de Eerste Wereldoorlog zich definitief in Den Haag te vestigen. Rond 1920 was zijn adres Koninginnelaan 51 in Rijswijk. In 1936 verwierf hij de Nederlandse nationaliteit. In 1948 huwde hij in Den Haag met Flora van Dam, de weduwe van Albert Louis Oger. Dom was een veelzijdig kunstenaar. Hij beoefende de schilderkunst en was graficus, politiek tekenaar en portretschilder. Zijn stijl kan als naturalistisch gekenschetst worden. Hij overleed te Den Haag op 28 februari 1978.

Deze penning diende als ′aanmoedingingsprijs voor de Vierdaagse van Nijmegen′, uitgereikt door de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding.

unc

gewicht 24,75gr ; zilver 925/1000 ; Ø 38mm.
gladde rand
geslagen in ′s Rijks Munt te Utrecht

“175 jarige herdenking van de Slag bij Waterloo 1815-1990,
waarbij de kroonprins door onbezonnen gedrag licht gewond raakte”

“175th anniversary of the Battle of Waterloo 1815-1990,
in which the Crown Prince was slightly injured due to rash behavior”

proof

gewicht 25,04gr ; zilver 925/1000 ; Ø 38mm.
geslagen in ′s Rijks Munt te Utrecht
gladde rand

“175 jarige herdenking van de Slag bij Waterloo 1815-1990”

“175th anniversary of the Battle of Waterloo 1815-1990”

proof

gewicht 5,38gr ; zilver Ø 22,5
kartelrand

vz. Gekroond portret van Beatrix naar links, omringd door de tekst:
KONINGIN BEATRIX•GOD ZIJ MET ONS
kz. Gekroond Nederlands wapen, daaronder • 10 •, geflankeerd door
1980 - 1990 en het munt- en muntmeesterteken, omringd door de tekst;
KONINKRIJK DER NEDERLANDEN

Geslagen in ′s Rijks Munt te Utrecht t.g.v. het
10-jarig regeringsjubileum van koningin Beatrix.

proof

gewicht 9,96gr ; zilver Ø 26
gladde rand

Geslagen in ′s Rijks Munt te Utrecht t.g.v. het
zilveren regeringsjubileum van koningin Beatrix.

“Silver Jubilee of reign queen Beatrix”

proof

Zilveren penning geslagen t.g.v. 10 jaar huwelijk met Maxima Zorregueta
gewicht 16,40 gr. ; zilver 925/1000 Ø 30mm.
proof