LOT: 176 various unsorted world coins, mainly from the period 1900-1980.
Mainly in base metal, but also a few silver.
Various qualities. Sold as is. No returns.
SURPRISE LOT. NO PHOTOS AVAILABLE !

weight 18,24gr. ; silver Ø 35mm.
mintmaster Otto Heinrich Knorre

obv. Crowned imperial eagle, 1796 above, surrounded by the
legend; .FRANCISCUS.II.D.G.ROM.IMP.SEMP.AUGUSTUS.
rev. Helmeted arms of Hamburg, O•H•K• below, surrounded
by the legend; 32 • SCHILLING. HAMBURGER. COURANT •

Hamburg was a so-called Imperial City, located within the Holy Roman Empire. As with many cities within this Empire, the right to mint coins was granted by the Emperor of the Holy Roman Empire, and the emperors′ names are mentioned on the coins. The origins of the Holy Roman Empire date back to the 9th century. In 1806, it was officially dissolved, making Franz II the last emperor of this Empire.

KM.509 ; J.37 ; Gaedechens 653 ; Schön 81
Splendid uncirculated lustrous coin. Mintstate. Very attractive.
unc

weight 18,90gr. ; silver Ø 38mm.
mintmaster : Christoph Heinrich Schluter

obv. Eagle with displayed wings facing left, denomination 2/3 below
in oval, surrounded by the legend; ❋ MONETA NOVA - CIVITATIS •
rev. ✿ XVI ✿  / GUTE / GROSCH // / EN ✿  / 1675• / C•H•S
within circle, surrounded by the legend; ❋ IMPERIALIS GOSLARIENSIS

KM.67 ; Buck/Buttner/Kluge 306 ; Davenport 524
vf

weight 3,11gr. ; bronze Ø 16mm.

obv. Radiate head of Helios right, bow and quiver at shoulder, 
MAΓNHTΩN below
rev. Cultstatue of Artemis Leukophryene with supports facing,
EYKΛHΣ on right, AIΣXPIΩNOΣ on left

The town, which Strabo saw, was remarkable for its temple of Artemis Leukophryene, which in size and the number of its treasures was surpassed by the temple of Ephesus, but in beauty and the harmony of its parts was superior to all the temples in Asia Minor. The temple to Artemis is said by Vitruvius to have been built by the architect Hermogenes, in the Ionic style.

BMC 48 ; Sear 4495 ; SNG.von Aulock- ; SNG.Copenhagen 854 ;
Weber collection- ; Lindgren collection- McClean- ;
SNG.München 610 ; SNG.Tübingen 2959 R
Beautiful bronze coin with dark-green patina. Rare.
xf

weight 3,90gr. ; bronze Ø 14mm.

obv. Stag standing right, star in left upper field, MAΓNE(TΩN) in exergue (off-flan)
rev. Cultstatue of Artemis Leukophryene with supports facing,
EYKΛHΣ to right, KPATINOΣ to left

The town, which Strabo saw, was remarkable for its temple of Artemis Leukophryene, which in size and the number of its treasures was surpassed by the temple of Ephesus, but in beauty and the harmony of its parts was superior to all the temples in Asia Minor. The temple to Artemis is said by Vitruvius to have been built by the architect Hermogenes, in the Ionic style.

BMC 47 ; Sear 4496 ; SNG.von Aulock- ; SNG.Copenhagen 853 ;
Weber collection 6009 ; Lindgren collection- ; McClean- ;
SNG.München 609 ; SNG.Tübingen 2958
Minor traces of oxidation. Attractive dark patina.
vf

weight 7,11gr. ; silver Ø 20mm.

obv. Hero Leukippos prancing right, wearing helmet,
cuirass and chlamys, holding couched spear in right hand
rev. Humped bull buting left, MAΓN above,
ΛYKOMHΔ in exergue, all within maeander pattern

According to the founding myth of the city, the Magnesians, who had settled in Krete after leaving their original homeland in Thessalia, saw white crows flying overhead. Thinking this was a sign that they should return to their native land, they consulted the oracle at Delphi. The oracle told them that instead they were to settle in a different country, and that they would be led there by a man called Leukippos (″white horse″). Leukippos led them to a place called Mandrolytia, where the king′s daughter, Leukophryene, fell in love with him and betrayed her father’s city by opening the gates to Leukippos, thus allowing him to establish the archaic city of Magnesia on the Maeander. The legendary founder of the city, Leukippos, was depicted on the coins minted in the city together with a hump-backed ox. On the other hand, the memory of Leukophryene was remembered in the epithet of the city′s chief goddess - Artemis Leucophryene - and it was believed that the heroine was buried in the sanctuary of this goddess.

It is possible that the individuals named on the Magnesian coins were not officials, but wealthy men who performed a Leiturgeia, a work for the state (in this case, a donation that enabled the coins to be minted), and were therefore honoured by having their names mentioned on the coins. See Jones, Wreathed Tetradrachms of Magnesia, in: ANSMN 24 (1979), p. 81.

♦ Wonderful lustrous example with fine details. Extremely rare. ♦

BMC - ; SNG.Copenhagen - ; SNG.von Aulock - ; Weber collection- ;
SNG.Kayhan ; McClean- ; SNG.München - ; SNG.Tübingen- ;
Babelon, Inventaire Waddington 1723 ; Sear-  RRR
xf

gewicht 1,16 gram ; goud Ø 13mm.

vz. Buste met pareldiadeem naar rechts,
omringd door de tekst; ΔORESTATI  FIT
(Dorestati fit betekent ′gemaakt in Dorestad′)
kz. Kruis op voetstuk, daaronder zes stippen,
omringd door de tekst; MAΔ•ELINVS M
(voluit: Madelinus Monetarius = muntmeester Madelinus)

Rond 600 na Christus ontwikkelde zich bij de splitsing van Rijn en Lek een handelscentrum, Dorestad. Het was gelegen bij het huidige Wijk bij Duurstede. Op dat moment lagen aldaar ook nog de restanten van een Romeinse castellum, hetgeen de kern vormde van het vroege Dorestad. Waarschijnlijk zullen de eerste munten ook aldaar geslagen zijn. In de loop van de 7e tot de 9e eeuw ontwikkelde de plaats zich steeds verder naar het noordwesten en vormde het als het ware een lintbebouwing van zo′n 3 kilometer lengte langs de Rijn (thans kromme Rijn) met honderden gebouwen als boerderijen, nijverheidsateliers, pakhuizen e.d. en zo′n 2500 – 3000 inwoners.

Het was een Friese stad die binnen de invloedsfeer lag van de Merovingers. De Friese gebieden strekte zich in die tijd uit in het westelijk deel van Nederland, van Zeeland tot bijna aan Denemarken toe. De Friese koningen zetelden vanaf midden 7e eeuw in Utrecht. Het was in die tijd gebruikelijk dat rondtrekkende muntmeesters (monetari) in de handelscentra goud verwerkten tot kleine muntstukken, in de regel trienten. Die muntstukken waren aanvankelijk meer een object van status, dan dat ze werkelijk als betaalmiddel werden gebruikt. In de wat latere periodes nam hun rol wel sterk toe in het betalingsverkeer en dat zien we dan ook in omvang van de producties terug.

Rond 700 kwam een einde aan de productie van trienten. Vanaf dat moment komt er een productie op gang van zilveren sceattas naar Angel-Saksisch voorbeeld, welke ook in Dorestad zijn geslagen. Herhaaldelijk vond er strijd plaats tussen de Friezen en de Franken en in 719 viel Dorestad uiteindelijk in Frankische handen. Onder Pepijn de Korte, Karel de Grote, Lodewijk de Vrome en Lotharius heeft in Dorestad muntslag plaatsgevonden. Na 850 trad het verval in. Herhaaldelijke plunderingen en verwoestingen door de Noormannen waren een van de redenen. Dorestad had geen verdedigingswerken. Daarnaast zal ook de stroomverlegging van de Rijn, waardoor men steeds langere aanlegsteigers moest bouwen, een rol hebben gespeeld. Plaatsen als Tiel en Deventer namen de rol van Dorestad als handelscentrum over.

Het betreft hier een exemplaar van de originele emissie van Frankische monetarius Madelinus. Deze rondreizende monetarius  was naast Dorestad ook werkzaam in Famars (FR) en Maastricht. In tegenstelling tot de latere emissies met  DORESTAT  FIT (i.p.v. DORESTATI  FIT), is de productie van dit eerste type zeer beperkt gebleven. Naast het onderscheid in de tekst zijn de originele trienten van Madelinus iets kleiner van diameter en zijn ze van een wat hoger goudgehalte. Zeer zeldzaam.
Miniem slagbarstje. Zeer attractief exemplaar.

van der Chijs VIII, 2 ; Belfort 1760 ; Delmonte 17 ;
Depeyrot II, pag. 18, no.1 ; Prou 1224 ; MEC 493 ;
Collectie Van Rede 1-3 RR
zfr/pr à pr-

gewicht 1,30gr. ; koper Ø 20mm.

vz. Wapenschild van Utrecht binnen bladertakken
kz. WEST  FRIIAE  binnen bladerkrans

Lucas- ; De Mey- ; Purmer & van der Wiel- (vgl.30) ;
vgl.veiling Coin Investment 21-23 nov.1977,no.785 (een exemplaar geslagen
met identieke stempels, thans in privecollectie te Son) RRR
Minieme sporen van oxidatie. Hoogst zeldzaam type.
zfr-

gewicht 3,83gr. ; zilver Ø 31mm.
muntmeester Jan Thomas

vz. Twee naast elkaar geplaatste schilden van Valois-Bourgondië en Vlaanderen
met daarboven een frontaal staande adelaar met gespreide vleugels,
kop naar links gewend, binnen een parelcirkel, omringd door de tekst;
PHILIPP⋮DЄI⋮GRA⋮DVX⋮BVRG⋮Z⋮COM⋮FLAND′
kz. Lang gevoet kruis geplaatst over twee cirkels. In de middelste cirkel de tekst; 
✠MONE - TA•DE• - FLAN - DRIA. In de buitencirkel de tekst;
✠SIT⋮NO - MЄN⋮DOM - INI⋮BЄNЄ - DICTVM

Met de mislukking van de muntunie met Brabant eind 1385, ging Vlaanderen haar zelfstandige koers weer varen in de monetaire politiek. In 1386 werd besloten tot aanmunting van een nieuwe reeks munten bestaande uit de gouden helm, zilveren dubbele groot, groot, ½ groot, dubbele mijt en mijt. Hiervoor werden nieuwe beeldenaars ontworpen. De zilveren dubbele groot, groot en ½ groot toonden de twee wapenschilden van Valois-Bourgondië en Vlaanderen gedekt door een staande adelaar. Deze reeks kwam bekend te staan onder de naam jangelaar, of ook wel voetdrager.

Dechamps de Pas VII, 13 ; Boudeau 2238 ; Vanhoudt G.2622 ; Martiny 51
lichte zwaktes van de slag
zfr-

gewicht 2,95gr. ; zilver Ø 26mm.
muntmeester Ypol Terrax
muntteken lelie en vuurijzer

vz. Bourgondisch wapenschild binnen een cirkel.
In de buitencirkel de tekst; +KAROLVS:DЄI:GRA:DVX:BVRG:CO:FLA
kz. Kort gebloemd kruis met lelie in het opengewerkte hart.
In de buitencirkel de tekst; +SIT:NOMЄN:DOMINI:BЄNЄDICTVM:vuurijzer

van Gelder & Hoc 23-3 ; Dechamps de Pas IV, 60 ;
de Mey 394 ; Vanhoudt 32.BG
lichte zwaktes van de slag en enkele krasjes
fr/zfr

gewicht 3,25gr. ; zilver Ø 27mm.
variant: stip op de L in LVD
Zevende emissie; aanmunting tussen 4 december 1361 – 27 september 1362

vz. Klimmende leeuw naar links omringd door de tekst;
✠ MONЄTA peterselieblaadje FLAND′• binnen een parelcirkel,
omringd door een boord van 12 dubbelgelijnde boogjes, waarbinnen
bij 11 een hulstblad, en bij een (op 12 uur) een klimmende leeuw naar links
kz. Halflang gevoet kruis geplaatst over een parelcirkel, omringd door de tekst;
LVD - OVI – C′xC0 – MES binnen een parelcirkel, omringd door de tekst;
✠BNDICTV⋮SIT⋮NOMЄ⋮DNI⋮NRI⋮IHV⋮XPI binnen een parelcirkel
(vertaald; “Geprezen zij de naam des Heren, onze Jezus Christus”)

Gaillard 219var. ; Boudeau 2230var. ; vgl. coll Vernier 3 ; 
vgl. Elsen 21 ; Haeck, EGMP 2011, pag.16, V•12 ; 
Martiny 33-8 ; de Mey 210var. ; vgl. Vanhoudt G.2596
gebruikelijke zwaktes van de slag
zfr-

gewicht 10,35gr. ; zilver Ø 32mm.
muntmeester Coenraad Hendrik Cramer
muntmeesterteken kraanvogel

Anders dan bij de voor- en naliggende jaren,
is het jaartal 1736 niet tussen punten geplaatst.

Delmonte 1184 ; Verkade 141.6 ; HNPM.55 ; CNM.2.38.92
minieme zwaktes van de slag, doch mooi exemplaar met goede details
zfr/pr

weight 12,77gr. ; silver Ø 25mm.
light Thraco-Macedonian Standard

obv. Warrior seated on horse walking right, holding two spears in his left hand
rev. Forepart of goat kneeling right in linear square, within shallow incuse

Alexander I was the son of King Amyntas I and Queen Eurydice. Alexander I came to the throne in 498 BC, during the era of the kingdom′s vassalage to Achaemenid Persia, dating back to the time of his father, Amyntas I, although Macedon retained a broad scope of autonomy. Under Alexander I, (barbarian) Macedonia was first intensively involved with Greek culture and he managed to get Macedonian athletes allowed to participate in the honorable Olympic Games. Out of admiration for Greek culture, he donated a golden statue to the temple of Delphi. He played an important role in the Greco-Persian Wars, where he managed to use his forced alliance with the Persians to warn the Greeks of the Persian plans of attack. Alexander managed to build up a well-organized army and thus laid the foundation for the Macedonian Empire. In 492 BC it was made a fully subordinate part of the Persian Empire by Mardonius′ campaign. Alexander acted as a representative of the Persian governor Mardonius during peace negotiations after the Persian defeat at the Battle of Salamis in 480 BC. In later events, Herodotus several times mentions Alexander as a man who was on Xerxes′ side and followed his orders.

Despite his cooperation with Persia, Alexander I frequently gave supplies and advice to the Greek city states, and warned them of Mardonius′ plans before the Battle of Plataea in 479 BC. For example, Alexander I warned the Greeks in Tempe to leave before the arrival of Xerxes′ troops, and notified them of an alternate route into Thessaly through upper Macedonia. After their defeat in Plataea, the Persian army under the command of Artabazus tried to retreat all the way back to Asia Minor. Most of the 43.000 survivors were attacked and killed by the forces of Alexander at the estuary of the Strymon river. Alexander eventually regained Macedonian independence after the end of the Persian Wars. Alexander I was given the title "philhellene", fond of the Greeks, lover of the Greeks), a title used for Greek patriots. In 454 BC, he was unexpectedly assassinated, after which his eldest son Alketas II succeeded him.

Struck in the old capital of Macedonia, Aigai. The first royal Macedonian silver
coins were struck according to the heavy and light Thraco-Macedonian Standard.
Very rare coin of elegant style.

Sear 1479var. ; Raymond 60a ; SNG.Copenhagen- ; SNG.Delepierre- ;
SNG.München- ; SNG.ANS.24 ; AMNG.33 ; Babelon, Traité, plate XLVIII, 10 RR
vf/vf-

weight 3,76gr. ; silver Ø 18mm.

obv. Bare head of Augustus right, AVGVSTVS behind, DIVI F before
rev. Bull butting left, right foreleg raised, lashing his tail, IMP XII in exergue

More personal to Augustus himself is the theory that what we see here is a reference to the famous ′butting bull′ type seen on the coinage of Thurium. Born Caius Octavius Thurinus in celebration of his father′s victory in battle against a Spartacist army, which took place outside the town, this reverse type would be a personal allegory to Augustus and the high regard in which his family was held by the townspeople of Thurium.

Magnificent depiction of the bull of Thurium.
Work of a really artist die cutter.

Cohen 158 ; RIC 178a ; BMC 476 ; cf. Sear 1610 RR
Small bankersmark on the obverse. Attractive specimen
with fine details and wonderful toning. Very rare.
xf-/xf

weight 1,50gr. ; gold Ø 16mm.

obv. Pearl-diademed, draped and cuirassed bust of Honorius to right., 
surrounded by the legend; DN HONORIVS P F AVG
rev. Victory advancing to front, head to left, holding wreath in her right
hand and globus cruciger in her left, in field to right, star, in field to left,
Chi-Rho monogram, surrounded by the legend; VICTORIA AVGVSTORVM

On this coin we see the addition of the Chi-Rho monogram in the left field on the reverse. We know of an extremely rare tremissis of Emperor Theodosius II of this type (RIC X, pp. 256, 216 ; R5), but for Honorius this type was unknown until now. This piece is unpublished in the reference literature and it seems to be a unique coin.

Cohen - (cf. 46) ; RIC -- (cf. 212) ; Depeyrot -- (cf. pag. 248, 58/2) ;
DOC- (cf. 781) ; Sear - (cf. 20900) RRRR
Sharply struck and fully lustrous, an exceptional piece. Virtually as struck.
unc

gewicht 10,01gr. ; zilver 945/1000 ; Ø 28mm.
randschrift: positie B
Schulman 615 ; KM.93
unc-

gewicht 5,27gr. ; goud Ø 27mm.
munteken handje

vz. Gekroonde buste van Philips II naar rechts, omringd
door de tekst;  PHS•D:G•HISP•Z•REX•DVX•BRAB
kz. Gekroond wapenschild van Spanje-Oostenrijk-Bourgondië
omsloten door de keten van de Orde van het Gulden Vlies, omringd
door de tekst; DOMINVS • MI – HI • ADIVTOR  en handje

Van dit type werden slechts 12.119 stuks aangemunt. Ten opzichte van de Antwerpse
productie van de gouden reaal uit de jaren 1557-1567 van maar liefst 314.119 stuks,
is dit een bijzonder klein aantal. Zeer zeldzaam.

Delmonte 112 ; van Gelder & Hoc 206-1d ;
de Witte 699 ; Vanhoudt 293 ; Friedberg 66 RR
zfr

gewicht 3,47gr. ; goud Ø 22mm.
muntmeester Johan Gerobulus
muntteken stadsschildje van Utrecht
Delmonte 963 (R3) ; Verkade 98.3 ; HNPM.24 ; CNM.2.43.44 ;
van der Wiel 54 (JMP.1975-1977) ; Friedberg 284 RR
Ietwat onregelmatig geknipt muntplaatje. Weinig gecirculeerd
exemplaar met scherpe details. Zeer zeldzaam jaartal.
pr à pr+

gewicht 9,89gr. ; goud Ø 27mm.
muntmeester Wouter Buck
muntteken roos

Van de gouden rijders die in de jaren 1749-1763 zijn aangemunt, is het jaartal 1762 verreweg het minst voorkomend. Hiervoor is een verklaring; In 1749 had men het besluit genomen tot het slaan van gouden rijders. Hiervoor werd vooral goud gebruikt van te lichte gouden dukaten, die op deze wijze uit omloop werden genomen.  Het dukaten goud (986/1000) werd vermengd met zilver tot een gehalte van 917/1000, dat het vastgestelde gehalte van de gouden rijder werd. De uitgifte bleek een succes en ook andere provincie namen het voorbeeld van Holland over. De Staten-Generaal schreven voor dat de hele en halve gouden rijders uitsluitend mochten worden aangemunt in opdracht van de Provinciale Staten. Sommige muntmeesters hielden zich echter niet aan dit voorschrift, en lieten ook particulier goud vermunten tot gouden rijders. Daarop werd bij resolutie van de Staten -Generaal van 3 november 1751 aan de provinciale  muntmeesters bevolen de muntstempels van de hele en gouden rijders onklaar te maken. Verdere aanmunting werd dus verboden. Pas in 1760 besloten door de staten-Generaal dat de aanmunting hervat mocht worden, hetgeen meteen door de provincies werd opgevolgd. Een verzoek van de Hollandse muntmeester Wouter Buck, om voor zijn rekening rijders te mogen munten, werd door de Staten van Holland op 25 juli 1761 afgewezen. Reden was de stijgende goudprijs, waardoor de goudinhoud van de gouden rijder boven de 14 gulden kwam te liggen. In Holland kwam de aanmunting van hele en gouden rijder derhalve derhalve vrijwel tot stilstand. Dit verklaard ook dat de hele en gouden rijders van het jaar 1762 het zeldzaamste zijn van de reeks. Zeer zeldzaam.

Na de Vrede van Hubertsburg (15 februari 1763) daalde de goudprijs weer en kon de aanmunting van hele en halve gouden rijders worden hervat. Er kwam zoveel muntmateriaal naar de Republiek, dat men er geen weg mee wist en de munthuizen het niet genoeg verwerken konden. In dat jaar was de productie dus aanzienlijk. In de loop van 1763 was de goudprijs echter weer dermate opgelopen, dat rendabele aanmunting van gouden rijders niet meer mogelijk bleek. Daarmee kwam een definitief einde aan de aanmunting van de gouden rijder.

Anders dan bij negotiemunten, zoals de gouden dukaat, was de gouden rijder een standpenning; het werd uitgegeven conform vaste waarden van het muntstelsel en tegen de vaste gegarandeerde koers van 14 gulden. De koers van negotiepenningen fluctueerde met de goudprijs mee. Naast negotiepenning en standpenningen is er nog een derde categorie binnen het muntwezen, namelijk de pasmunten. Die waren slechts wettig betaalmiddel voor beperkte sommen. De gegarandeerde waarde van de pasmunten kwamen in veel gevallen ook niet overeen met de metaalwaarde van die munten.

Delmonte 782 ; Verkade 40.4 ; HNPM.19 ; CNM.2.28.47 ; Friedberg 253 RR
nauwelijks gecirculeerd prachtexemplaar met veel stempelglans
pr/unc

gewicht 3,46gr. ; goud Ø 22mm.
muntmeester Johan Hensbergen (ook wel Heinsbergen)
zonder munt- of muntmeesterteken

In 1741 werd muntmeester Hensbergen geconfronteerd met de beschuldiging dat in 1741 gouden dukaten geslagen zouden zijn niet niet voldeden aan de fijnheid voorschriften. De voorschriften voor het gehalte van de Nederlandse dukaten luiden namelijk dat dit 23 karaat en 8 grein moet zijn (0.986) terwijl inspecteurs zouden hebben geconstateerd dat dit bij (sommige) Gelderse dukaten uit 1741 slechts 23 karaat en 5 ¾ grein bedroeg (0.9783). De verantwoordelijk waardijn verklaarde echter dat er nooit gouden dukaten zijn geslagen met dit lagere gehalte, terwijl ook muntmeester Hensbergen ten stelligste tegen deze beschuldiging protesteerde. (Missive der Staten Generaal, 25 September 1741). Zeer zeldzaam.

Delmonte 650 ; Verkade 2.3 ; de Voogt 444 ; Jasek 266 (R) ;
HNPM.48 ; CNM.2.17.81 ; Pannekeet 104 (R3) ; Friedberg 238 RR
zfr

weight 4,58gr. ; billon Ø 23mm.

obv. Bust of Constans right, wearing pearl-diadem, paludamentum
and cuirass, holding globe in right hand, surrounded by the legend;
D N CONSTA  -  NS P F AVG
rev. Helmet soldier rushing left, holding shield on left arm and
spearing fallen horseman whose mount has stumbled beneath him,
shield on ground to right, surrounded by the legend;
FEL TEMP RE  -  PARATIO, TSA✶ in exergue

During the reign of Constantius II and Constans a series of coins were minted with the legend FEL TEMP REPARATIO. This legend is probably the abbreviation of FELICIS TEMPORIS REPARATIO (singular) or FELICORUM TEMPORUM REPARATIO (plural), meaning ′re-establishment of the happy time(s)′. These coins were introduced as part of the coinage reform of 348 AD. On the Falling Horseman type, Virtus or a Roman soldier is shown spearing a barbarian horseman. Varieties show this barbarian in different poses but in all he is dying. Of all Roman coins showing a battle scene, this series is unusual in showing the moment of death and contends with a Republican denarius (of M. Sergius Sileus) showing a severed head as the most violent and gruesome Roman coin. The barbarians who died on these coins were from several different tribes and countries. Some can be identified with some degree of certainty by their attire, hair and beards.

Cohen - (cf. 15) ; RIC 116 ; LRBC II, 1647 ; Sear 18683
some weakness of strike, but this specimen has not been long in circulation
vf/xf

gewicht 24,87gr. ; zilver 945/1000 ; Ø 38mm.
randschrift: positie B

parel op de band van de lelie

Oplage slechts 163.868 stuks. Schaars.

Schulman 511 ; KM.69.2
zfr

gewicht 9,88gr. ; goud Ø 28mm.
muntmeester Pieter Buyskes
muntmeesterteken haringbuis

Van de gouden rijders die in de jaren 1749-1763 zijn aangemunt, is het jaartal 1762, zoals ook bij de andere provincies, verreweg het minst voorkomend. Hiervoor is een verklaring. In 1749 hadden de Staten van Holland het besluit genomen tot het slaan van gouden rijders. Hiervoor werd vooral goud gebruikt van te lichte gouden dukaten, die op deze wijze uit omloop werden genomen. Het dukaten goud (986/1000) werd vermengd met zilver tot een gehalte van 917/1000, dat het vastgestelde gehalte van de gouden rijder werd. De uitgifte bleek een succes en ook andere provincie namen het voorbeeld van Holland over. De Staten-Generaal schreven voor dat de hele en halve gouden rijders uitsluitend mochten worden aangemunt in opdracht van de Provinciale Staten. Sommige muntmeesters hielden zich echter niet aan dit voorschrift en lieten ook particulier goud vermunten tot gouden rijders. Daarop werd bij resolutie van de Staten-Generaal van 3 november 1751 aan de provinciale  muntmeesters bevolen de muntstempels van de hele en gouden rijders onklaar te maken. Verdere aanmunting werd dus verboden. Pas in 1760 besloten de Staten-Generaal dat de aanmunting hervat mocht worden, hetgeen meteen door de provincies werd opgevolgd. Als gevolg van internationale economische malaise gedurende de voortslepende  Zevenjarige Oorlog (1756-1763) begon de goudprijs eind 1761 en begin 1762 dermate op te lopen dat de goudinhoud van de gouden rijder boven de 14 gulden kwam te liggen, waardoor aanmunting verliesgevend werd.
De gouden rijder was immers een standpenning (vaste waarde) en geen negotiepenning (fluctuerende waarde). Later in 1762 kwam de aanmunting van hele en gouden rijder om die reden stil te liggen. Dit verklaard dus de zeldzaamheid van hele en gouden rijders van het jaar 1762. In 1763 veranderde die situatie en daalde de goudprijs weer. Na de Vrede van Hubertsburg in 1763 kwam zoveel muntmateriaal naar de Republiek, dat men er geen weg mee wist en de munthuizen het niet genoeg verwerken konden. Dat bleek echter een korte herleving van de gouden rijder, want eind 1763 stijgde de goudprijs weer en kwam een definitief einde aan de aanmunting van hele en halve gouden rijders.

Delmonte 843 ; Verkade 60.3 ; HNPM.9 ;
CNM.2.46.3 ; Pannekeet 93 ; Friedberg 298 RR
Weinig gecirculeerd exemplaar met scherpe details.
pr

weight 1,77gr. ; silver Ø 12mm.

obv. Head of Helios three-quarter face to right
rev. Rose between P - O wintin incuse square

This is one of the first Rhodian coins minted after the foundation of the new capital of Rhodos. The head of Helios on this coin is surely struck from a die engraved by an artist of great talent, one who undoubtedly was responsible for tetradrachms as well.

BMC 3-7 ; SNG.Copenhagen 725 ; SNG.von Aulock 2785 ; SNG.Keckman 367 ;
SNG.Tübingen 3555 ; SNG.Delepierre 2746 ; cf. McClean 8563 ;
Ashton, Meadows & Shipton (2001), p. 100, 19 ; cf. Sear 5030 R
(cf. Nomos, auction 15, 22 october 2017, lot 163  xf with flanfault; CHF  850 + 20%)
Very attractive coin of good style. Hard to find this nice. Rare.
vf/xf à xf-

weight 3,42gr.; silver Ø 18mm.

obv. Head of Libertas right, wearing hair rolled back
and collected into a knot behind; LEIBERTAS before
rev. Lyre between quiver to left and laurel branch tied
with fillet to right; CAEPIO•BRVTVS PRO•COS around

The obverse does not show us his original name, but his adopted name. In 77 BC Pompeius Magnus had Brutus′ father murdered. As a result of his father′s proscription, Brutus could not start a political career. Around 59 BC, Brutus lifted this restriction by being posthumously adopted by his uncle, Quintus Servilius Caepio; he was therefore known officially as Quintus Servilius Caepio Brutus, though he hardly used his legal name. He is often referred to simply as Brutus.

The reverse draws its inspiration from the contemporary silver hemidrachms of the Lycian League and the issue is clearly connected with Brutus′ military activities in this region of southwestern Asia Minor subsequent to his meeting with Cassius at Smyrna. The city of Xanthos was a centre of culture and commerce for the Lycians. In 42 BC Brutus came to Lycia in the Roman Civil Wars, to obtain funds for his campaign in that year before the Battle of Philippi. The Lycian League refused to contribute; Brutus besieged Xanthos and the city was once again destroyed and only 150 Xanthian men survived the carnage. But Plutarchus describes the carnage as self-inflicted, with Brutus and his Romans trying but unable to save the city from flames. In his words, 150 ″did not escape having their lives saved.″ Plutarchus explains such suicidal behavior by the city′s similar response to Persian conquest generations earlier. It was rebuilt under Markus Antonius.

Libertas was the principal theme of the Republicans′ coinage and the head of the allegorical persofinication of the freedom of the individual citizen appears as the obverse type, together with an identifying inscription. Brutus′ nomenclature is now expanded and includes the proconsular title. The object to the left of the lyre on reverse is usually described as a plectrum, but Troxell points out that it is almost certainly a quiver of the common cylindrical type with conical lid which often has a central projection. It is of common occurrence on the coinage of the Lycian League, as is the filleted laurel-branch which appears to the right of the lyre. All three objects are, of course, symbolic of Apollo whose head monopolizes the obverses of the Lycian League coinage.

Crawford 501/1 ; Cohen 5 ; Babelon Junia 34 ;
Sydenham 1287 ; BMCRR East 38 ; CRI 199 R
Minor flan crack. Highly interesting historical coin. Rare.
vf/xf

weight 16,37gr. ; silver Ø 30mm.

obv. Diademed head of Seleukos right
rev. Apollo standing left, testing arrow and resting elbow on tall tripod,
monogram in outer left field, IΦ in outer right field, BAΣIΛEΩΣ  ΣEΛEYKOY

With these control marks, this coin seems to be unpublished. Extremely rare.

BMC- ; SNG.Spaer- ; Newell WSM.- (cf .994) ; SNG.Copenhagen- ;
Houghton & Lorber- (cf. 702) ; Sear- RRR
vf+